Historia rodzinna w czterech wigilijnych aktach

Przewrotnie opowiedziana saga rodzinna, wpisana w historię ostatnich dziesięcioleci. Niepolityczna i pod prąd. Zaczyna się w dobie „bujnego Gierka”, a kończy w dzisiejszych trudnych czasach.

Przy wigilijnym stole Niuty i jej męża Edka jest jak w wielu innych rodzinach. Zbierające się grono raz się powiększa, raz maleje, w zależności od ślubów, narodzin dzieci i… rozwodów. Krewni i najbliżsi raz się kochają, a raz kłócą, stawiając czoła problemom i ciesząc się z sukcesów. Gdy spotykają się na święta, w ich rozmowy wkrada się polska rzeczywistość, rozpalając namiętności biesiadników.

Ponad wigilijnymi potrawami, podczas przeżuwania śledzi, uszek i ciast, odbywa się bój na argumenty i życiowe doświadczenie. Przeszłość miesza się z teraźniejszością, życie prywatne z polityką. Jest i śmiesznie, trochę strasznie i bardzo po naszemu.

Czy wymuskany modniś z zawsze starannie ułożoną fryzurą może zmusić do posłuchu boiskowych troglodytów, bez wahania potrafiących przeciwnika ugryźć, kopnąć i walnąć łokciem w twarz?

Czy ktoś, komu w młodości nie starczyło sił, determinacji i talentu, by przebić się do Bundesligi, może narzucić swoją wolę świetnie opłacanym i znającym własną wartość zawodowcom?

Czy trener bez większych sukcesów, człowiek z natury delikatny i uprzejmy, może przekonać do siebie zgraję twardych konkurentów – szkoleniowców najlepszych drużyn Bundesligi nieakceptujących jego metod?

Czy selekcjoner stawiający piękną grę ponad grę skuteczną może pozyskać sympatię milionów kibiców marzących wyłącznie o triumfach?

Tak, jeżeli jest inteligentny, konsekwentny, uparty i utalentowany.

I musi nazywać się Löw. Joachim Löw.

Christoph Bausenwein, autor licznych publikacji o niemieckiej piłce, jest w swojej opowieści o trenerze mistrzów świata niezwykle przekonujący.

Historia przedstawiona na dwóch osiach czasowych. Rok 1979 i 2022. Krystyna, Bogusia, Kazimierz, Maria, Milena i Kilian. Pięć postaci, bezwzględna rywalizacja kobiet, dwa morderstwa i 43 lata skrywania tajemnic.

Krystyna to pisarka, autorka bestsellerów, szanowana kobieta, matka i wdowa. Ceni elegancję, dobre maniery i pozycję, jaką wypracowała sobie przez lata. Kiedy syn Kilian przedstawia jej Milenę – swoją ukochaną – starsza pani początkowo próbuje zaakceptować jego wybór. W celu lepszego poznania potencjalnej synowej namawia ją na wspólne stworzenie thrillera. Ten pomysł, choć nietypowy, wydaje się dziewczynie idealną szansą na zacieśnienie więzi z przyszłą teściową, a przy okazji świetną zabawą. Z upływem czasu jednak fabuła wymyka się spod kontroli, a akcja zaczyna mrozić krew w żyłach.

Milena chce się wycofać, ale pewnych umów nie da się zerwać…

Po raz kolejny odwiedzamy Tynczyn, wieś nad brzegiem Huczwy, by poznać dalszy ciąg opowieści inspirowanej prawdziwymi wydarzeniami.

Gdy wielki świat martwi się krachem na nowojorskiej giełdzie i olimpiadą w Los Angeles, Tynczyn mówi o ślubie Dołegówny z Dyziem Adamczukiem.

Gdy Polska żyje przewrotem majowym, wyborami "brzeskimi" i konstytucją kwietniową, ludzie w Tynczynie wciąż się spierają, czy Jadźka Adamczukowa ukradła krowę Kornelowiczowej czy też nie.

Czyżby tutejsi chłopi nie wiedzieli, co się dzieje na świecie? Oczywiście, że wiedzą, wszak czytają gazety. Ważniejsze jednak są dla nich własne sprawy. Trzeba dzieci nakarmić, pole zaorać, len zebrać, fasolę wyłuskać, a tu pogoda marna, drożyzna postępuje, zarobiony pieniądz z dnia na dzień traci wartość. Kto by się przejmował wyborami w Niemczech, gdy do garnka nie ma co włożyć?

Okazuje się jednak, że historia ma większy wpływ na losy zwykłych szarych obywateli, niż im się to wydaje. Kto by pomyślał, że zamach na Pierackiego w Warszawie rozpocznie lawinę zdarzeń, które wstrząsną Tynczynem i na zawsze pozostaną w pamięci jego mieszkańców.

Nikt nie żyje na marginesie historii, bo, jak powiedziała Teofila Lipczewska: "Cała ta historia to ogromny gmach wzniesiony z milionów ludzkich żyć”.

Kasia Bulicz-Kasprzak - choć dziś mieszka w mieście, od lat jest związana ze wsią; od pokoleń chłopka, właścicielka niewielkiego gospodarstwa na Zamojszczyźnie. Potrafi doić krowy, prowadzić ciągnik. Odróżnia zboża jare od ozimych i zna tajniki uprawy buraków cukrowych. Niezmiennie fascynuje ją polska wieś, jej specyficzny klimat i relacje między mieszkańcami. Pisarka, matka, gospodyni.